in

Μετά την επόμενη μέρα τι;

…γράφει ο Θάνος Κορομπύλιας
 
Γυμνή φαντάζει η πολιτεία σε ότι αφορά το θέμα του μεταναστευτικού.
Το πλοίο «Baris» με σημαία Κιριμπάτι, το οποίο έπλεε από το πρωί της Τρίτης ακυβέρνητο λόγω μηχανικής βλάβης σε απόσταση 30 ναυτικών μιλίων νοτιοανατολικά της Κρήτης, τελικά αγκυροβόλησε την Πέμπτη ανοιχτά της Ιεράπετρας κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες.
Το πλοίο είχε ξεκινήσει το ταξίδι του από την Τουρκία με προορισμό την Ιταλία και μετέφερε 595 μετανάστες, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά.
Το ερώτημα είναι, τι θα γίνει τώρα με αυτούς τους ανθρώπους. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει επίσημη ενημέρωση για το τι σχεδιασμός υπάρχει από εδώ και πέρα για τους μετανάστες. Την ίδια στιγμή που η Ευρώπη χτίζει τα τείχη της ψηλότερα, μετανάστες και πρόσφυγες διαλέγουν ολοένα και περισσότερο τα νερά της Μεσογείου σε μία προσπάθεια να βρουν καταφύγιο και ασφάλεια στην Ευρώπη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εξασφαλίσει ασφαλείς και νόμιμες διόδους προς την Ευρώπη, οι οποίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την αύξηση των προσοστών επανεγκατάστασης από τρίτες χώρες, ευρύτερη πρόσβαση σε θεωρήσεις για ανθρωπιστικούς λόγους και τη διευκόλυνση της διαδικασίας οικογενειακής επανένωσης, γράφει η Εύα Κοσσέ ερευνήτρια για την Ελλάδα στην οργάνωση Human Rights Watch.
Και τώρα δηλαδή τι;
Δεν θα βοηθήσει την Ελλάδα κανείς;
Είμαστε μόνο για την υποδοχή και μετά στην τύχη μας;
Καμία ενίσχυση για την μεγαλύτερη στα χρονικά της Ευρώπη επιχείρηση υποδοχής μεταναστών;
Μόνο δέος και ζάλη θα πρέπει να τους πιάνει όλους όταν μας κοιτούν να βρισκόσαστε σαν Λασιθιώτες, Κρητικοί και Έλληνες τόσο ψηλά στην αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο, όποιος και αν είναι αυτός.
 
ΘΑΝΟΣ ΚΟΡΟΜΠΥΛΙΑΣ
φωτο Δημήτρης Τουρλούκης συνάδελφος απο Ιεράπετρα