in , , ,

Γιώργος Κωστάκης, ένας αθλητής που η μόνη του "ιδιαιτερότητα" είναι η ευγένεια της ψυχής του

-Γιώργο το τελευταίο διάστημα έχω ακούσει πολλά για σένα και χαίρομαι που τα λέμε και από κοντά. Είσαι ένας νέος άνθρωπος που ασχολείται με τον αθλητισμό και έχει ξεχωρίσει όχι μόνο σε Πανελλήνιο επίπεδο αλλά και σε Πανευρωπαϊκό . Μίλησε μου λίγο για το άθλημα με το οποίο ασχολείσαι.
Ασχολούμαι με τα άλματα στο στίβο :  άλμα σε μήκος και  άλμα  τριπλούν. Στην αρχή ξεκίνησα στα 100 και 200 μέτρα αλλά μετά ο προπονητής μου με δοκίμασε στα άλματα όπου διαπιστώσαμε ότι είχα πολλές δυνατότητες και συνέχισα σε αυτό το τομέα.
-Υπήρξε κάτι που σε ώθησε στον αθλητισμό;
Από μικρός μου άρεσε το ποδόσφαιρο, λατρεύω να γυμνάζομαι και παίρνω αρκετά  από τον αθλητισμό! Παίρνω δύναμη,  βελτιώνομαι σαν άνθρωπος μαθαίνοντας να έχω υπομονή  επιμονή, ηθική συνείδηση και αξιοπρέπεια . Τα πρώτα μου βήματα τα έκανα στην Αθήνα όταν άρχισα να σπουδάζω στην ΑΣΠΕΤΕ  στο τομέα Δομικών Έργων. Προσπαθούσα να βολέψω τις προπονήσεις μου με τα μαθήματά μου  ώστε να μπορώ να τα κάνω και τα δύο.
-Συμμετέχεις σε αγώνες στίβου Ατόμων με Αναπηρίες λόγω μιας σωματικής ιδιαιτερότητας σου. Την ένιωσες ως εμπόδιο όταν ξεκίνησες να αθλείσαι ή από την αρχή σκέφτηκες ότι μέσα από αυτή την ιδιαιτερότητα  μπορούσες να κάνεις κάτι διαφορετικό;
Όταν ξεκίνησα το ποδόσφαιρο το χέρι μου  το θεώρησα  σαν εμπόδιο αλλά αργότερα και με την παρότρυνση του  προπονητή μου  άρχισα να βλέπω ότι αυτό το εμπόδιο μπορούσε να γίνει το ξεκίνημα για κάτι διαφορετικό που θα   με οδηγούσε σε άλλους δρόμους που δεν είχα καν φανταστεί.  Έτσι ένα μειονέκτημα μετατράπηκε σε πλεονέκτημα. Το χέρι μου έγινε η δύναμη μου!
-Ξέρω ότι η καθημερινότητα σου έχει πολύ προπόνηση. Τι άλλο προσέχεις σαν αθλητής. Στερείσαι κάποια πράγματα που κάνουν οι νέοι στην ηλικία σου;
Η αλήθεια είναι ότι στερούμαι αρκετά πράγματα. Βέβαια επειδή έζησα τις εξόδους με τους φίλους και συμφοιτητές μου όταν σπούδαζα δεν με ενοχλεί αυτό ιδιαίτερα. Προσέχω  πολύ όμως τη διατροφή μου, προσπαθώ να κοιμάμαι καλά και να ξεκουράζω τα πόδια μου. Ξέρεις τι υπερτερεί σε εμένα Άννα; Έχω βάλει ένα στόχο και  θέλω να τον κυνηγήσω και να φτάσω σε αυτόν. Οι πρωταθλητές αλλοτριώνονται λίγο  από τη ζωή,  καθώς η εξαντλητική προπόνηση απορροφά  όλη τη ζωτικότητα και όλο το χρόνο τους. Όμως όταν έρχεται η καταξίωση, η διάκριση, τότε έρχεται και η ηθική ικανοποίηση.
-Υπήρξαν στιγμές που ένιωσες αδύναμος να συνεχίσεις τη σκληρή προπόνηση;
Δεν με πειράζει η σκληρή προπόνηση και η κούραση. Η πιο δύσκολη στιγμή μου ήταν όταν τραυματίστηκα σοβαρά στο πόδι. Τότε έπρεπε να βρω τη δύναμη   να επανέλθω. Δεν είναι εύκολο εκεί που είσαι έτοιμος να κάνεις το μεγάλο άλμα να έρθει ένας τραυματισμός και να βλέπεις όλα αυτά που έχτισες να χάνονται. Όμως όταν έχεις στόχους και αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις, παίρνεις δύναμη και συνεχίζεις.
-Μπήκες ποτέ στο πειρασμό για ντόπιγκ;
Υπάρχουν και στο δικό μας χώρο κάποια μεμονωμένα περιστατικά, πιο πολύ στο άθλημα της άρσης βαρών. Όμως εγώ το θεωρώ πολύ μεγάλο λάθος να παίζει κάποιος με την υγεία του, το πολυτιμότερο αγαθό που του έχει κάνει δώρο ο Θεός.
-Βγήκες 1ος στο άλμα τριπλούν και στο άλμα σε μήκος, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα της Αθήνας, όπου και έκανες Πανελλήνιο ρεκόρ.  Η μεγάλη σου όμως νίκη ήρθε λίγο αργότερα  στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Σουόνσι της Ουαλίας. Ήταν κάποιοι άνθρωποι που σε βοήθησαν σε αυτό;
Οι γονείς μου, αν και  είναι γεωργοί  με  έξι  παιδιά,  ήταν από την αρχή δίπλα μου. Βλέπουν πόσο αγαπώ αυτό που κάνω  και η στήριξη τους είναι κίνητρο για μένα. Οι φίλοι μου καθώς και η κοπέλα μου με βοηθούν ηθικά και τους ευχαριστώ γι΄αυτό. Το Σωματείο  μου, ο ΛΑΤΙΟΣ με πρόεδρο το Μιχάλη Λεμονή με στηρίζει  οικονομικά όσο μπορεί βέβαια.  Η τοπική κοινωνία που με την αγάπη της με έχει συγκινήσει. Και τέλος ο προπονητής μου Νίκος Βάιος που με την καθοδήγηση του και τη σκληρή προπόνηση έχω καταφέρει να ανέβω στο ψηλότερο βάθρο. Όταν έχεις ανθρώπους που πιστεύουν σε σένα, ξεπερνάς όλες τις δυσκολίες!
– Πιστεύεις ότι ο Αθλητισμός είναι ίσως το πιο σημαντικό εργαλείο για την ισότιμη ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνία;
Στα άτομα με αναπηρία, θα έλεγα να επιδιώκουν να κάνουν πράγματα που θα τους βοηθήσουν να βγουν από την απομόνωση και θα τους κάνουν ευτυχισμένους. Πρέπει να κυνηγήσουν αυτό που θέλουν γιατί δεν θα έρθει από μόνο του. Να ασχολούνται με τον αθλητισμό. Δίνει πολλές διεξόδους τόσο στην κοινωνικοποίηση, όσο και στην βελτίωση των φυσικών και πνευματικών δυνατοτήτων τους.
-Έχω ακούσει ότι πριν τους αγώνες  προσεύχεσαι. Πιστεύεις ότι παίρνεις δύναμη από τη προσευχή;
Η οικογένεια μου με έχει μεγαλώσει με όλες τις παραδόσεις και το χριστιανισμό. Πριν από κάθε αγώνα κάνω το σταυρό μου και προσεύχομαι γιατί πιστεύω στο Θεό και ζητώ την βοήθεια του. Δεν νιώθω ντροπή γι΄αυτό και έτσι θέλω να μεγαλώσω κι εγώ τα δικά μου παιδιά.
Γιώργο φεύγεις  στα Τρίκαλα για σκληρή προπόνηση και προετοιμασία για τους επόμενους σου αγώνες. Μέσα από τη συζήτηση μας κατάλαβα ότι είσαι ένας αθλητής με αξίες και πραγματική αγάπη για ότι κάνεις. Σου εύχομαι καλή επιτυχία και να ξέρεις ότι εμείς εδώ οι Μεραμπελιώτες είμαστε περήφανοι για σένα!
Επιμέλεια: Άννα Μετζογιαννάκη – Τζώρτζη