Χθες το απόγευμα στην κατάμεστη αίθουσα του κινηματοθέατρου REX με κοινό όλων των ηλικιών, πραγματοποιήθηκε η κεντρική εκδήλωση για την Παγκόσμια ημέρα Ατόμων με Αναπηρία.
Διοργανωτές ήταν: Το Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Λασιθίου, το 4ο Δημοτικό Σχολείο και Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Αγίου Νικολάου, Το Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Αγίου Νικολάου, η Ένωση Γονέων και Φίλων Α.με Α. Επαρχίας Μεραμπέλλου και το Α.μ.Κ.Ε. Ξένιος Ζευς Οικοτροφείο ΄΄Αρετούσα΄΄.
Συμμετείχαν : Studio Χορού & Εκφρασης ΄΄Alegria΄΄, Σχολή Χορού ΄΄Dance Project΄΄ και η Σχολή Χορού ΄΄Fuente΄΄.
Μέσα από τα θεατρικά δρώμενα και το χορό τα Άτομα με Αναπηρία έδωσαν το ηχηρό παρόν τους στην κοινωνία και μάθημα ζωής σε όλους τους παρευρισκομένους με την δύναμη της θέλησής τους. Χόρεψαν, εκτέλεσαν άριστα θεατρικά σκετς, μα πάνω απ’ όλα συγκίνησαν. Η αίθουσα πλημμύρισε από συναισθήματα και το κοινό ως επιβράβευση τους χάρισε το θερμότερο και πιο εγκάρδιο χειροκρότημά του για την εκπληκτική προσπάθειά τους.
Η Διευθύντρια του Ειδικού Δημοτικού Σχολείο κα Δέσποινα Μαστοράκη διάβασε το γράμμα από τους γονείς των παιδιών του σχολείου της, ένα γράμμα που έκλεινε μέσα του τη μοναξιά και τον προβληματισμό αυτών των ανθρώπων. Τους ακούσαμε να προτρέπουν τα άλλα παιδιά να κάνουν παρέα με τα δικά τους , τα οποία δεν έχουν μια κολλητική ασθένεια απλά μια μικρή ιδιαιτερότητα.
Ακούσαμε την αγαπημένη μας Πόπη Αμαριωτάκη να μιλάει μέσα από την ψυχή της και να λέει πως, αν και Άτομο με Αναπηρία, η ίδια είναι εθελόντρια στο οικοτροφείο ΄΄Αρετούσα΄΄ και να προσπαθεί να μυήσει όλους εμάς στον εθελοντισμό.
Απολαύσαμε τα παιδιά του Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθήσεων : την Ελένη, τον Κωστή, Την Μαρία, τον Θανάση, τον Γιάννη (που εγώ προσωπικά έχω δουλέψει μαζί τους και κάθε φορά που θα με δουν μου δίνουν την αγάπη τους τόσο απλόχερα… ) να χορεύουν μεταφέροντας μας την χαρά και την αισιοδοξία τους.
Και τέλος θαυμάσαμε τη δύναμη ψυχής του Πρόεδρου της Ένωσης Γονέων και Φίλων Α.με Α. Επαρχίας Μεραμπέλλου , Γιώργου Μαυροφόρου και της Μαριάννας Διαμαντοπούλου που χόρεψαν με το αναπηρικό αμαξίδιο τους.
«Χρειάζομαι την αγκαλιά σου, την αγάπη σου, τη στήριξή σου, την υπομονή σου, την επιμονή σου και την αποδοχή σου…όμως δεν χρειάζομαι την λύπηση σου και τον οίκτο σου….» λόγια που δεν ειπώθηκαν αλλά που αιωρούνταν χθες το βράδυ στην αίθουσα του κινηματοθέατρου REX.
